Wola Przedborska wraz z folwarkiem na terenie której znajduje się dworek istnieje od 1573 roku. W XVIII wieku służyła za rezydencję Starostwa Przedborskiego.
Dworek został wybudowany przez Ferdynanda Lange w latach 1816-1818. W roku 1818 wprowadził się do niego brat Wojciech Lange. Byli oni właścicielami fabryki sukna i dzierżawcami folwarku.
Założyli kopalnie kamienia ciosanego na Majowej Górze (użyty był m.in. do budowy Cytadeli Warszawskiej oraz przyczułka Mostu Poniatowskiego), piekarnię, rzeźnię i browar.
Ponadto na terenie folwarku znajdował się kamieniołom, osada młynarska, młyn wodny i gorzelnia.
Po Wojciechu majątek przejął w 1830 r. syn Joachim, który w w roku 1834 swoje prawa odstąpił zakładom fabrycznym firmy L. Eychman i Kompania. W latach 50-tych XIX wieku folwark kupił na licytacji Stanisław Rudnicki.
Następnie teren ten nabył Antoni Sobkiewicz i wydzierżawił go dotychczasowemu właścicielowi - Rudnickiemu, którym ponadto opiekował się w czasie jego choroby. W roku 1917 folwark przejął syn Antoniego Sobkiewicza - Kazimierz.
Przebudował on dawne pomieszczenia w związku z ożenkiem i potrzebami gospodarczymi. Poniżej przedstawiamy fragment listu opisującego ówczesny wygląd dworku.
Ze środkowej sieni wchodziło się do pokoi bocznych (tak, jak np. w Dworku Chopina w Żelazowej Woli). W narożu od strony miasta był duży pokój stołowy z gankiem w ścianie szczytowej, właściwie tarasem, z którego zejście było do ciągnącego się ku "kanałowi" ogrodu - pochyło, ku dołowi. Przed schodami, w ogrodzie stał potężny dąb.
Wtedy to Michał Sobkiewicz sprzedał go Spółdzielni Kółek Rolniczych.
W 1998 roku zaniedbany folwark wraz ze zrujnowanym dworkiem kupił Jan Bareła. Teren folwarku został uporządkowany, wykarczowano haszcze, między dworkiem a rzeką Pilicą powstały stawy o pow. 1,5ha, założono ogródki, odnowiono zabudowania gospodarcze. W latach 2002-2004 gruntownie wyremontowano i rozbudowano dworek - m.in. odrestaurowano oryginalne piwniczki, dobudowano piętro z pokojami hotelowymi oraz duży taras, salę bankietową, salę kominkową i salę pod łukami. W roku 2004 dworek zaczął funkcjonować jako ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy i miejsce organizowania imprez okolicznościowych.
Dworek został wybudowany przez Ferdynanda Lange w latach 1816-1818. W roku 1818 wprowadził się do niego brat Wojciech Lange. Byli oni właścicielami fabryki sukna i dzierżawcami folwarku.
Założyli kopalnie kamienia ciosanego na Majowej Górze (użyty był m.in. do budowy Cytadeli Warszawskiej oraz przyczułka Mostu Poniatowskiego), piekarnię, rzeźnię i browar.
Ponadto na terenie folwarku znajdował się kamieniołom, osada młynarska, młyn wodny i gorzelnia.
Po Wojciechu majątek przejął w 1830 r. syn Joachim, który w w roku 1834 swoje prawa odstąpił zakładom fabrycznym firmy L. Eychman i Kompania. W latach 50-tych XIX wieku folwark kupił na licytacji Stanisław Rudnicki.
Następnie teren ten nabył Antoni Sobkiewicz i wydzierżawił go dotychczasowemu właścicielowi - Rudnickiemu, którym ponadto opiekował się w czasie jego choroby. W roku 1917 folwark przejął syn Antoniego Sobkiewicza - Kazimierz.
Przebudował on dawne pomieszczenia w związku z ożenkiem i potrzebami gospodarczymi. Poniżej przedstawiamy fragment listu opisującego ówczesny wygląd dworku.
Ze środkowej sieni wchodziło się do pokoi bocznych (tak, jak np. w Dworku Chopina w Żelazowej Woli). W narożu od strony miasta był duży pokój stołowy z gankiem w ścianie szczytowej, właściwie tarasem, z którego zejście było do ciągnącego się ku "kanałowi" ogrodu - pochyło, ku dołowi. Przed schodami, w ogrodzie stał potężny dąb.
Wtedy to Michał Sobkiewicz sprzedał go Spółdzielni Kółek Rolniczych.
W 1998 roku zaniedbany folwark wraz ze zrujnowanym dworkiem kupił Jan Bareła. Teren folwarku został uporządkowany, wykarczowano haszcze, między dworkiem a rzeką Pilicą powstały stawy o pow. 1,5ha, założono ogródki, odnowiono zabudowania gospodarcze. W latach 2002-2004 gruntownie wyremontowano i rozbudowano dworek - m.in. odrestaurowano oryginalne piwniczki, dobudowano piętro z pokojami hotelowymi oraz duży taras, salę bankietową, salę kominkową i salę pod łukami. W roku 2004 dworek zaczął funkcjonować jako ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy i miejsce organizowania imprez okolicznościowych.
